Je kunt niets zeggen over het hoe en het waarom je spreekt dingen tegen toch blijkt het nu vaak krom. Het liegen staat in je ogen en ze stralen amper meer ik laat je niet meer vluchten zeker niet deze laatste keer.…

een wintermorgen fragiel als een dun laagje ijs zo ken ik het met kleine oogjes over een drempel die met de jaren hoger schijnt hartverwarmend de mens broos als toast plukt hij de dag met lange tanden…

Koud kil stil zit het meisje, starend naar de sneeuw. En wat er onder ligt. Haar vlechten op het venster zeggen dat ze rustig is. En zwijgend tuurt ze voort dieper dan de sneeuw en verder dan de horizon die niet bestaat. Voor haar is de winter een zicht op de wereld in haar fantasie.…

Als je stilte kunt omschrijven met een veertje in de blauwe lucht Is het klankloos drijven in de lichtende schijn van een diepe zucht…

In de derde dimensie van het ik weerspiegelen mijn gedachten in een spiegel aan de muur een twee dimensionaal beeld van mezelf snel, zonder me te laten wachten. Hoe mooi zou het zijn, net andersom één dimensie hoger in plaats van alsmaar omlaag had ik maar de fantasie, die intelligentie zo'n vierde dimensie in mijn hoofd maar daarvoor denk…

De lach op mijn gelaat is weergekeerd Mijn ogen blinken, vertaald Mijn mond plooit zich tot een lach Verheven, gegeven, betaald Mijn lichaam spreekt, gedreven Door een leven van ontbering Gekastijd maar nog niet gesneuveld Weergekeerd naar zijn oorspronkelijke staat Mijn handen verlangen een gevoel Mijn ziel verlaat jullie wereld Mijn…

Ik ben iemand en ik ben niemand. Ik ben een droom die geen droom is. Voor vrienden ben ik een aardig persoon. Voor de buren een buurjongen. Op straat een simpele voorbijganger. In een winkel ben ik een klant. Op de planeet ben ik niemand. Maar wie ben ik dan. Ben ik iemand of ben ik niemand. Ik ben een droom. Ik besta niet voor andere mensen…

ouder worden is de (on)zin van 'bestaan' ontdekken je ziet het licht en bent opeens de enige bij zinnen met om je heen een land vol gekken die zich met koffers vol bagage haasten naar het grote niets al ben je nu een machtig mens uiteindelijk bereik je niets je vergaat tot louter stof stof de huisvrouw haalt de bedden af wast lakens…

Stamelend tracht de ochtendzon het wolkendek te doorbreken deze zon overwint regelmatig dat is deze maand wel gebleken soms wilde ik dat ik haar helpen kon Zodra de eerste stralen verschijnen verschijnt ook mijn humeur en als een ware regenboog verandert deze van zijn kleur en opent zijn vrolijke gordijnen Genietend van de dag zoals deze…

Water kan niet kouder worden dan net voor de plotse geboorte van de zuiver orakelende regelmatige ijskristallen Zo kent de geest noch het geoefend intellect mijn diepste angstketenen voor mijn lichaam het ze vertelt Ik kan verre reizen maken met vreemde woorden spelen maar de vruchten van mijn daden draag ik voelbaar met me mee Als…

de mens is als zijn auto kijkt hij alleen in z'n vooruit de wagen gaat full speed zonder bochten nooit achterwaarts rivier nooit gezien plomp verzopen spieg’lende mens ziet gewonden op de weg verscheurd zet hij zijn auto weg hij gaat zitten bij stille mijm’ring z’n miroir los geschroefd ziet hij aan het water hoe achter hem…

Het gaat niet over, omdat het nooit begon Dit is eindeloos, zoals de warmte van de zon Een voorgeborgte van geborgenheid Eeuwige warmte die mij geleidt Gedragen door een onaards zweverig zijn Noem ik jou, mijn! Het voorstadium van niet beginnen is heerlijk Ze is net als ongeboren liefde, eerlijk Doch er was een gewaarwording van een…

Terugkijkend naar mijn kindertijd voel ik nog zoveel pijn om wie ik niet kon wezen en toch graag wilde zijn Die pijn kan pas verdwijnen door zonder enig verweer tegen mij te zeggen je hebt gelijk, en dat spijt mij zeer…

in het Glutenland van Cactus en Papaver ziet men zon of ziet men zon niet feitelijk ziet de Gluut zon als maan in nevelen sterren wazig en van verre alles zweeft draait beweegt alleen de mens oh hoe draaierig staat stil uren eeuwen minuten tijden in rekening worden niet bekeken door Gluten anders dan als dom mensen gereken…

Kijkend in een spiegel met voor en achter een spiegel in beeld zie je toch uiteindelijk het oneindige einde van je eigen zelfbeeld…

- Het is zinloos! - Ja, het is zinloos, Het is absoluut los van zin. *** Als losse woorden losse werelden Dwarrelden wij In een orkaan In een storm In een nacht In een… … Een iets totaal nieuws dat abstrakt was ondoorgrondelijk en onverbindelijk. Wij wilden ons vasthouden, Ingrijpen, Klemmen, Maar werden Geboetseerd In…

Je kijkt me aan en denkt verward wat moet ik nu doen of zeggen wat moet ik doen of wat wil ik ja, wat wil ik denk je dan maar toch er is een tijd dat je beseft dat je weet het is goed wanneer je naar mij kijkt...…

Dansend van vreugde gaan zij hun weg Zij tillen zichzelf naar andere hoogten Kinderen van het licht in een nieuwe tijd…

Dagen geen ongetogen woord en zij genoten er duidelijk van de wrijving was soms ongehoord er vielen dan grove woorden toch konden zij niet buiten elkaar omdat zij bij elkaar hoorden Een reden voor dit was er niet niemand zocht er dan ook naar de zin ervan was een vast gegeven ook huilen is niet altijd verdriet zo zijn zij altijd bij…

Als een ster verlaat in veelvoud omgeven Flonkerend stervend voorbestemd in begin Wenen zijn manen door hem gekoesterd In gedoofd gezelschap bijeen versmolten Als beminde verlaat met veelvoud omgeven Wenen zij nabij alom door hem gekoesterd Vereend ineen gesmoord beklemmend geheel Machteloos weten zij zich voorbestemd in begin Laat bazuinen…