Het medicijn van illusie
Twinkeling van hoop
Verworven door een fragment
De herinnering tot waar ik loop
Een droom die men mij zend
Voorgevoel tot reden en perfectie
Wacht ik ongeduldig op kalme hartstocht
Een gevoel van de volmaakte erectie
Als metafoor voor het leven dat ik altijd zocht
Een paarse sfeer om in te leven
Het constante gevoel van euforie
Niets dan liefde en geluk om te geven
Nooit meer heimwee naar de gedroomde memorie
Het nooit bestaande gevoel dat ik ken
Dat wat nooit was doch ooit zal zijn
Was de illusie die maakt wie ik ben
En bleek uiteindelijk mijn eigen medicijn
Geplaatst in de categorie: psychologie