Hartenkreten

hartenkreet (nr. 17.033):

GRENZELOOS VERLANGEN

voelbaar naakt sta ik in de ruimte
en kijk naar de man die voor me staat
ik herken hem uit de sprookjes,
die mijn moeder vroeger voorlas
enge verhalen die altijd
op een bloeddorstige manier eindigden
en waar ik steeds naar verlangde

net zoals ik nu verlang naar de man,
die op het punt staat om me op te eten
hij kleedt me uit met zijn ogen,
terwijl zijn hongerige blik
mijn lichaam onderzoekt
als een sappig stuk vlees
dien ik mezelf aan hem op
in de hoop dat hij me
vol hartstocht zal verslinden
zijn klauwen zetten zich vast
in mijn blanke, weke huid
uit mijn hart stroomt bloed,
dat hij gulzig tot zich neemt
het rode vocht vult zijn hart met liefde

dankbaar aanvaard ik mijn lot als zijn prooi