Hartenkreten

hartenkreet (nr. 17.037):

Bestemming

Mijn wielen verslinden het asfalt bij iedere trap
Ik voel de wind spelen met mijn haren en zet me schrap
Een oneindig lang geel lint kronkelt door de groene vlakken versierd met vee
Het brengt mensen naar allerlei bestemmingen, maar ik reis niet mee

Ik reis mijn eigen droom achterna en deze bestemming is in mijn hart gesloten
Mijn ogen dwalen naar boven, want er wordt gefloten
Met kraaloogjes en een donzig zachte verpakking fladdert en dwarrelt een vogeltje sierlijk om mij heen
Even wordt het zonnestraaltje tegengehouden dat in mijn gezicht scheen

Plotseling verschijnt de zon weer in volle gloren; warmte overspoelt mijn hart en doordrenkt mijn geest
Een groots gevoel en in combinatie met de geuren van gemaaid gras en bermbloemen, ben ik op de hoogste toppen geweest

Het is als wandelen, zonder het achterlaten van je voetstappen, want je wordt gedragen
Het doet mijn hart pijn als mensen naar de zin van hun bestaan vragen
Mijn bestemming noem ik geluk en ik probeer deze iedere dag te bereiken
Soms slaag ik niet maar vaak zal mijn vlag op de top prijken

Je moet het kweken en koesteren, dan zul je de geheimen van het leven zien en voelen
Het besef zal komen en je zult begrijpen wat we met geluk bedoelen
Reis en neem je eigen weg, ren met de wind mee en koester de zon
Heb vertrouwen in jezelf en je zult begrijpen waarom het allemaal begon