ontvoering uit het serail
onhoorbaar sluip ik
langs de luiken
ik wil je
hoogst persoonlijk ruiken
je sluier weefde ik
doorzichtig
je bent gevoelig
maar niet schichtig
ik ontvoer je
midden in de nacht
buiten beroes ik
eerst de wacht
je stem is
meer omfloerst dan ooit
maar je tongval
vergeet ik nooit.
Geplaatst in de categorie: liefde