journaal
dagelijks dragen de kranten
en gooit de lezer op de buis
ellende in mijn huis,
als 's werelds afgezanten
van onmenselijkheid en leed.
wat ik daarvan niet vergeet
is vaak niet te dragen,
doordat ik mij onmachtig weet
en schuldgevoel gaat knagen.
dan schud ik mijn gedachten op
en besef dat ik met te weinig ogen
de ganse wereld niet kan zien,
dat ik niet kan bogen
op alom zijn bovendien,
dat de spanwijdte van mijn armen
de aarde niet omvatten kan,
de reikwijdte van mijn erbarmen
blijkt te klein voor alleman.
bijziend als ik ben
zie ik slechts die dichtbij mij is,
waarbij ik ongaarne beken
dat ik zelfs daarvan de nood soms mis.
Geplaatst in de categorie: algemeen