Verdriet
De grijze nietszeggende lucht staarde me aan
De woeste zee, zo sterk, zo fel, zo verbeten
Kraaien kraaiend van onrust
Vogels zo zonder de blauwe lucht
Mijn ogen, dof en droef
Starend naar de grijze lucht
Turend naar de woeste zee
Inzender: Yve, 23 november 2006
Geplaatst in de categorie: verdriet
verdriet 2.7 met 43 stemmen 
4.123
4.123
Geef je reactie op deze inzending: