gebinte
ik heb mijn laatste blad gegeven
mijn armen reiken kaal en schriel
zelfs in mijn wortels kroelt geen leven
ik ben niet méér dan doods, steriel
mijn iele twijgen zwiepen zwijgend
gejaagd, door wervelwind gejut
ik voel me machteloos, onteigend
mijn rijke kruin werd weggerukt
Pan heeft mijn stervensuur geslagen
geen mistletoe komt mij nog knagen
geen sap voedt meer mijn bast noch spint
straks zijg ik onder zengend zagen
tot balken op houthakkers' schragen
mij rest slechts toekomst in gebint
Zie ook: http://www.gedichtegedachten.be
Schrijver: Aramis
Inzender: JGF, 14 januari 2007
Geplaatst in de categorie: natuur