Hartenkreten

hartenkreet (nr. 19.164):

EENZAAM

Eenzaam zag ik de boom daar staan,
zijn leven had geen vruchten meer gedragen,
en niemand keek hem aan,
ik ben even naar hem toe gegaan,
hij verwachte mij ook niet,
zachtjes begon hij toen te zingen,
een zo eenzaam treurig bomenlied.
Ik vroeg; Boom kan jij mij even steunen,
mag ik hier dan even zitten gaan,
even wil ik tegen jou gaan leunen ?
Opeens hoorde ik een heel mooi lied,
alsof een antwoord aan mij alleen gegeven,
en ik ben toen opgestaan,
en zag een wonder aan een groen takje,
er kwam een heel klein vruchtje aan.

=============