Erfenis
Mijn tante van onschatbare waarde rook naar geluk,
damessigaartjes en koperpoets.
Ze woonde in een hofje en keek graag naar buiten,
niet dat er veel te zien was, maar tante had fantasie.
Mensen waren vriendelijk, ze zwaaide altijd terug.
Op een avond, (men dacht omstreeks acht uur),
wond ze de klok op, warmde een glaasje melk
en trok haar voile toe.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid