alsof ik zonder kan
zilverkorrelige stiltespraak
zei je wat?
het leek alsof wij spraken
van dingen die wij waren
in heldere overvloed
woord minus moed
ik wende mij tot jou
en jij veranderde
en toch beken je dagelijks
jou tot mij en ik zeg ja
- zoals het altijd was -
alsof ‘t een alledaagse gauwheid
en wat jij mij betekent al die jaren
en in jouw toverondertoon
vlieg ik met de gevleugelden
de wolken leeg met als gevolg
de hemel onder puin en bergen
uitgevlogen alles onbekommerd
jou.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 7 juni 2007
Geplaatst in de categorie: liefde