gemis
’t niets drupt als regen in de dagen
en pagina’s bladeren vanzelf
steeds naar de eeuwigheid
eenzaamheid schrijft zich vandaag
niet treuriger als toen
’k je zweeg op maagdelijk papier
in steen en glas gestold mijn lachen
jouw mond spreekt mij gesloten
al dat wat niet te horen was, alleen.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 19 juli 2007
Geplaatst in de categorie: liefde