Achter mijn gezicht

Ïk weet nog precies hoe het voelde.
Ik weet nog precies wat ik hoopte dat je zou doen.
En wat je natuurlijk niet deed.
Ik wist toen al, dat je het niet zou doen,
niet omdat je het niet kon, maar omdat je dat nou eenmaal altijd vertikt.

Ik weet nog dat ik toen twijfelde.
Of ik mijn gezicht moest laten zien,
of hem standvast moest blijven verbergen.
Ik koos voor het laatste,
omdat ik weet dat je het, zoals altijd, niet waard was.

Ik weet nog hoe je met je ogen knipperde.
Alsof je twijfelde, om het toch te doen.
Alsof jij ook wel wist wat het voor me betekende,
alsof jij ook wist dat ik loog, en ook de pijn in mijn ogen kon lezen,
Maar dat deed je niet, je sloeg je ogen dicht en je liep langzaam weg.
Maar was het dan zo moeilijk, om gewoon je armen om me heen te slaan?

Schrijver: Nanou, 12 augustus 2007

just_that__girlhotmail.com

Achter mijn gezicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 543