laat mij maar liefde schenken
‘k ben thuis tussen het gisteren en vandaag
daar waar de grenzen raken
waar woord en beeld versmelt
en verte met nabijheid paart
ben ‘k thuis tussen de wortels en de aarde
waar voren steeds het zaad bewaren
en waar er steun gegeven in een streven
omhoog, de nieuwe bloei een oogst belooft
is een olijfboom mij het liefst
zal ‘k hem verzorgen
zelfs duiven kweken - lentetwijgen brengen
naar ’t bloemendode land.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 16 december 2007
Geplaatst in de categorie: liefde