Hartenkreten

hartenkreet (nr. 22.809):

Vaarwel Oak Head

Het was goed
dat ik heenging
van de plaats
waar niemand mij ooit wilde.

Ik spot met je woede
over vermeende ondankbaarheid
voor de dingen die je mij niet gunde
en ook nimmer gij,
maar het lot mij gaf.

Ik gaf je terug alle dingen
die je liefst zelf mij had ontnomen.
maar toch vroeg je verbolgen
me nimmer terug te komen.

Met de tonen van je haat
hoef ik jouw
bitter gekruide
offergaven niet.

En was het sluik
van beschimpingen nu
met bloemengeur
uit mijn gewaden.

Ik ben het waard
om te dansen
met de elfen op de wind
want werd gekroond
met de kus van de muzen.

Mijn wereld is veel groter
dan de cellen,
die jij stenenwerpend schiep
waar in de krochten
deze martelaar
voor eeuwig sliep.

Maar mijn lied wekt de zon,
als de vogelen des velds
en de krokussen
verleiden de violen.

om te dansen de cadans
van de lente in het land
en schelpen te zoeken
in de stilte van het strand.

© chatfant