Toekijken met gesloten ogen
Wat het leed van de enkeling
Zo vreemd maakt
Is dat de wereld
Die er geen weet
Van heeft
Doet als of het niet
Bestaat
Blijft gillen en brallen
Moppen tappen
En omvallen van
Het lachen
Sommige mensen
Steken hun handen uit
En troosten…. helpen
Terwijl anderen
Zelfgenoegzaam en
Tevreden rondkuieren
Roddelen giechelen
En met elegante nonchalance
Neer kijken op……
Er is oorlog
Er wordt gemoord
Er is honger
Er is discriminatie
Er is zoveel onrechtvaardigheid
Waarom protesteren we niet
Kijken we toe met gesloten ogen
Geplaatst in de categorie: emoties
Mooi.