Geven en blijven
De tijd is de aarzelende stof van momenten
die niet beginnen en
blijven
op de plekken
waar niemand kijkt of
zoekt naar
wat niet meer is dan een venijnige
stilte die alles laat stollen
en de dood ongeduldig laat fluisteren.
Tot het licht voorgoed afscheid neemt van
haar ogen.
En haar masker lijkt op haar
trouwe wanhoop die niemand begreep
toen ze haar liefde
in scherven zag vallen en hij
een
afscheid
werd
die haar
slechts
het geduldige stof
op zijn foto en
de naamloze pijn
van haar eenzaamheid
gunde.
Geplaatst in de categorie: afscheid