Het gefluister van de uren

Waar is de tijd
dat wij sliepen
als schelpen op het strand
in het blanke hart
van de aarde
bij het ruisen
van de zee
omgeven
door sluiers van verlangen

Dat bij het gloren
van de stille ochtend
lichamen zich ontvouwden
de glans van een schoon gelaat
een glimlach van lichtkristallen
een verloren traan
in de zilverschaal
en het blauw van je ogen
vergeet-mij-nietjes
die zongen
een eindeloze kus

Ik zag je lokken
golven in de tijdwind
Het gefluister van de uren
Het land was er nog
in al zijn glorie
maar brandend leeg
zonder jouw aura
Ik weende om jou
om vervlogen dromen
minder dan niets nu


Waar is de tijd
Ik weet het niet

Liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 17 stemmen 1.086