AMC
De nachten, die waren lang.
´s Avonds zag je de witte muren,
grijs en dan donker worden.
En hier en daar brandde
een groen lampje. Of soms rood.
En aan de overkant,
op een andere afdeling,
daar waarde de dood
ook rond, de hele nacht,
met zijn zeis en cape.
In het lange donker
keek ik uren naar de deur
die nooit open ging.
Ik keek tot de zon opkwam en
de Bijlmer zacht verlichtte.
Zie ook: http://www.ronaldofferman.nl
Schrijver: Ronald Offerman, 16 april 2008
Geplaatst in de categorie: ziekte