Bleke maan.
Een bleke maan
werpt een dun streepje licht
naar binnen.
Ik staar naar het plafond,
rillend moe probeer ik me
onder de dekens te verwarmen.
Ik praat tegen mezelf
maar prevel in ’t halfdonker
slechts wat verwarde zinnen.
Mijn lichaam zoekt naar rust
maar heeft het zwaar te verduren
Het gonst en bonkt in mijn onrustig hoofd,
mijn hersens malen overuren.
Ik voel me schuldig, hoe kan ik nou
in hemelsnaam gaan slapen
zonder jou hier in mijn armen?
Zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/vanalleswat/
Schrijver: Peterdw., 18 juni 2008
Geplaatst in de categorie: liefde