tot vervelens toe
ontvang ook weer vandaag mijn verzen
en laat mijn blik rusten op je billen
omarmen je taille
en me bijten in je borsten, lippen
tot vervelens toe
altijd wil ik mij jasmijn
in bloeiende hand herinneren
en aan het zachte zingen van een stem
warm klinkend in mijn oor
van liefde, lust sprekend
als voelbaar evenbeeld van mij
waar verzen dijen omcirkelen
of armloze bloezen
lijven niet wennen aan een eenzaamheid
zullen namen aan sierlijkheid niet verliezen
in het grijze ongewisse
van het komen en gaan van dagen.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 19 juni 2008
Geplaatst in de categorie: liefde