Hartenkreten

hartenkreet (nr. 24.749):

troost

soms wil je niet
wil je niet getroost worden
wil je huilen
alleen
in verdriet
om wat je niet hebt
wat niet meer is
languit
met opgetrokken knieën
schokkend
en tranen die vloeien
lig je huilend
met een stem die breekt
een lichaam uiteen
een naakte ziel
die hunkert
naar dat
wat niet meer is
alleen
alleen zijn
om vandaar uit
op eigen kracht
weer langzaam op te staan

(een gedicht uit de roman:
"Het stille later")

Schrijver: Wim Niesten, 9 augustus 2008

hetstillelater

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: verdriet

pijn

troost

alleen

4.0 met 9 stemmen

1.314

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Wim Niesten
Datum:: 14 oktober 2008
Email:: hetstillelaterhotmail.com; Voor Hannie: Ik spreek niet tegen wat je schrijft en kan slechts verwijzen naar de roman Het stille later, waarmee ik de Nieuwe Schrijversprijs heb gewonnen. Kijk eens op de hyve: www.hetstillelater.hyves.nl

Naam:: Hannie
Datum:: 12 oktober 2008; Toch, wie ooit wel eens echt in elkaar is gestort, weet dat hij nooit op eigen kracht weer is opgestaan. Er komt altijd of een dokter of God zelf aan te pas.

Naam:: Sanne L
Datum:: 13 augustus 2008
Email:: sannesanne175hotmail.com; Het is grandioos.
Precies zoals ik me zo vaak voel.
Heel mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: