Odeur 9/11

Haar ochtend begon bij hem
aan een afgeladen ontbijttafel
vol broodjes, koffie, jus en citrusvruchten
Het zonlicht van de ochtend scheen door het open raam
weerkaatsend in haar lange ogenschijnlijk gouden haardos
Ze keek naar hem, hij naar haar
Een lachje verscheen op haar gezicht, een verlegen tronie
terwijl ze elkaar al jaren kenden

In de badkamer stond ze
voor de spiegel en stiftte haar lippen
Hij stond gedrongen achter haar
snoof d’r odeur in zich op en genoot
terwijl ze zijn flanelletje uitdeed en haar bloes aantrok
En elke tweede ademhaling keek ze
diep en doortastend in zijn ogen
Hij smolt, en zij genoot alwetend

Hij stond op het balkon
terwijl haar taxi d’r meenam
naar het bureautafeltje waar ze elkaar
voor het eerst zagen, daar…
op de achtenzeventigste etage
Hij kon de twee torens goed zien vanaf het balkon
waar hij zijn dagdromen over haar
en ook zijn appeltje aan het opsnoepen was

Hij dacht aan haar en die
oase van blauw in haar ogen
Waarmee ze hem liet smelten en stollen
Keer op keer….
Maar hij draaide zich om vol verbijstering
bij het donkere, grommende geluid
dat op de flats om hem heen weerkaatste
Een airliner die geen driehonderd meter
boven zijn hoofd voorbij vloog
en zijn hart
stond
stil

Zijn liefste werd gevonden
nog voor de torens inzakten
Een omstaander hoorde de immense dreun
toen haar enorme, seconden lange
en bewust verkozen val werd gebroken
door een betonnen pui
Het zonlicht weerkaatsend
in haar lange, ogenschijnlijk gouden haardos
en op haar gestifte lippen
de geur van haar odeur
nog ruikbaar in de vernietiging

vernietiging 11 september haico

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 16 stemmen 928