voorbij de nacht
geel licht kleeft in geloken wimpers
en op de schoot een boek nog open
veel tijd verwaait sinds dat jouw blik
zich heeft gelegd op mij en lijf-
versmolten lief ik jou met één oog
door het sleutelgat hoe in de slaap
je adem zucht en stom geworden
wij samen liefde vlechten
tot dag door ’t spleetje van de deur gekropen
stil in je armen je gezicht keert zich
naar mij ik ren de nacht voorbij.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 14 september 2008
Geplaatst in de categorie: liefde