Grauwe impuls
De regen drupt in mijn ziel
en loopt langzaam vol…
De rand is minder dan een meter.
Ik lig in dat water en probeer
boven te blijven
maar verdrinken is misschien beter
Dan kom ik schoon gespoeld weer boven
met een nieuw begin in het verschiet.
De put is gedempt, ik durf weer te geloven
dat mijn ziel verkwikt is; vrij van verdriet.
Geplaatst in de categorie: emoties