groen
Ik was een boom
een steen
keihard
dubbel gemeen
maar de ogen van de wind
zijn groen
zoals de lente ons bemint
en ik denk bij mijzelf
ik de zotte ongeletterde elf
de wind laat mijn bladeren dansen
en leest een gedicht voor
en ik denk
heb ik dat geschreven?
zo ben jij
de wind
altijd een klein beetje bij mij
gebleven
Geplaatst in de categorie: tijd