De stem

Zwijgende gedachten slapen in de herinnering
aan de ogen die me vaak vertelden
wat ik nog moest leren
toen ik mezelf zocht
en hij wilde zeggen
wat de tijd niet verandert.
Zijn gezicht was het verhaal
dat ik kende maar dat ik koppig
zelf wilde schrijven.
En wilde ontdekken om hem te kunnen geloven
dat hij mijn gids en voorbeeld was en is gebleven.
Met de woorden die we nog kunnen ruilen.
Met de gedachten die we kunnen delen
in de momenten die we samen vinden in de tijd die
overgebleven
is als de stem die we
samen spreken en koesteren.

stem blijven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 27 stemmen 2.758