inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 28.108):

Zelfdestructie

(voor Adriaan Venema)

Contactarmoede is het leed dat men
vandaag de dag ondergaat alsof het
altijd zo is geweest, men knijpt de
ogen toe, loerend door de spleten in
het plafond, naar een wereld die
zinspeelt op kil bedrog. Opgesloten
en onzichtbaar lijden wij aan eenzaamheid,
de trap naar boven en beneden opgetrokken
uit angst en zalfbescherming.

Hier op zolder zit hij in een muffe stoel,
een sigaret in de rechterhand, van het merk
dat hij al jaren rookt, een glas whisky
in zijn linkerhand, van het dure merk met
de mannelijke voornaam, alsof het een vriend
betreft. Door een schuin dakraam valt het
zachte maanlicht naar binnen, pal op het
touw dat aan een balk hangt. Hij hoeft niets
meer te overdenken, de leeggezogen hersens
hameren alleen op een laatste daad van
zelfbevrijding. Hij heeft de spleten op
de grond gedicht met proppen papier,
verfrommelde gedichten, die hij anders
naar beneden liet vallen in de hoop op
redding, maar inmiddels is de trap door
houtworm vergaan en springen gaat niet,
klimmen evenmin. Zijn voorraad tegengif
raakt op, vannacht zal het nog goede touw
zijn dienst bewijzen, beneden zal men van
gestommel spreken, onraad, een slechte man
in huis, nee, het is prima zo.

Schrijver: Joanan Rutgers, 22 juli 2009


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.049

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)