tabblad: hartenkreten

meteen een vier

Schilder met woorden
gaat aan de gang
Voor ‘t palet in zijn hand
is hij soms doodsbang

Wordt het de maan,
is het de zon, het heelal?
Kiest hij wanhoop, de
hoogte of juist het dal?

Na veel vijven en zessen
schijnbaar zonder zin
komt het moment - hij
stuurt het de wereld in

Een ander leest het en
geeft meteen een vier,
al na het eerste couplet - de
dichter vindt hij een klier

In het labyrint waar
de geesten wonen
slaat Poëtica met een deur
Zij roept met rode konen:

‘dit is vloeken in de kerk,
kijk niet naar namen,
niet de schepper telt
maar het werk !’