Hartenkreten

hartenkreet (nr. 29.335):

- Lieve Vader -

Met ons vroeg verlaten stierf jij moedig,
niet eens belangrijk, pijn die je gevoeld moet hebben,
terwijl op blote voeten smekend, dood de mens verzoend,
de pijn je smachtend kust en zachte liefde je omhelst,
het huis gezalfd met zuivere hemelse verzoeningsleer.

Witte duif, de veren vallen..het kruis weegt zwaar,
het missen van je lieve vader voelt onwennig raar.
Jij nam mensen aan met zoveel liefde, jij zag zoveel leed.

uitvliegen in eeuwigheid,
op je voettochten door het land, voetafdrukken in het zand.
Regelmatig zocht jij eenzaamheid op, wilde jij alleen zijn.
Verlaten je woning, rouwende mensen dragen je aan de rand
omdat onvergeten liefde voor je familie je levensdoel was,
een hechte liefdevolle band.

Het zachte, warme, liefhebbende,
de open hand gelaten, uitgebreid, lieve vader,
krachtig en wijs, een genade aan ons geschonken,
een groot man heengegaan, respect als herinnering.
Dank om wat jij bent...lieve vader.