Hartenkreten

hartenkreet (nr. 29.948):

DE BOOMGAARD

In het midden van de boomgaard
heb ik vrucht gegeven
de rust omvatte mij
pakte mij mijn ziel af
en ging voor Godje spelen

zo heb ik me nog nooit gevoeld
leeg maar gevuld op een bizondere manier
het zal je maar gebeuren
gebruikt te worden zonder inspraak
en je er direct bij neer te leggen

het leven trekt aan mij voorbij
in segmenten van weten en denken
flarden herinnering en beleving
in alle ernst weet ik te glimlachen
de natuur laat mij mijzelf beleven

hoe lang het duurde weet ik niet
de eeuwigheid in luttele seconden
in een verfijndheid, ongekend
zo scherp en tastbaar als mijn hand
mijn ogen prikken van de intensiteit

waarom mag ik dit alles beleven?
terwijl ik geen deelnemer wilde zijn
zo zie je maar, er wordt bepaald
niet uitgerekend, maar aangewezen
het eindigt in aanvaarding

de boomgaard geeft nu bloesem
niets is er meer te merken
en toch was daar het beleven
de natuur gaat door naar de climax
de vrucht des levens ons gegeven