Lustoord
( voor Ovidius Naso )
De dorstige bloedzuiger verstopt gevaarlijke
glasscherven tussen de plooien van haar glooiende
schaamlippen. Het gladde slipje van gele zijde kriebelt
als duizend harige rupsen tussen haar strakke, gladgestreken
benen. Glibberige holbewoners bevolken haar fantasie,
hitsige centauri met kolossale fallussen tussen
gespannen watermeloenen. Zij vecht tegen de fantomen in
haar onderlijf, maar desalniettemin stroomt het hete vocht
als lava door de gletsjers. O, machtige Cupido,
schiet nog eenmaal een pijl voor mij af, recht in
het meest begeerlijke doel van dit dwaze heelal. Doe voor mij die bloem ontluiken! Laat die harde tepels in mijn
mond glippen! ze zijn malser, heerlijker dan haringen!
Het droeve gelaat van een man verraadt de vrouw die
een man niet toelaat en die haar diepste verlangens
in zichzelf ontkent.
Geplaatst in de categorie: emoties