Uitzichtloos
Het water zuipt de longen vol
en zuigt er naar beneden
De gloed van zon verstard tot glas
en wuift er moegestreden
Naar al wat was en niet meer is
zou zijn maar toch nooit kwam
Gelijk een zee in eb en vloed
er gaf en nu ook nam
Geplaatst in de categorie: individu
Mooi geschreven!