Hartenkreten

hartenkreet (nr. 31.444):

GEEN MORGEN

Wij voelen ons dwergen
kijkend naar de bergen
heuvels van zorgen
dalen vol ergernis

onzekerheid op de achtergrond
vergissingen in de morgenstond
samen de afgrond inkijkend
met een lus om onze nek
angstig en bijna gek

het springen is bijna aan de orde
weg zijn uit en verlost zijn van
alle ellende en onbegrip
geen notering met stip

konden we elkaar maar steunen
ook onze liefde gaat al kreunen
weg uit alle omstandigheden
was alles maar verleden

het heden geeft ons steeds meer zorgen
voor ons is er dan maar geen morgen
het werd ons allemaal teveel
adieu, vaarwel, geen morgen