Hartenkreten

hartenkreet (nr. 31.615):

Petjesvolk

Vandaag opnieuw een bloemstuk
Eenzaam bloeiend langs de weg
Ter herinnering aan een ongeluk
Dat niets voor had met pech
Hier stierven jonge mensen
Zo plotsklaps heengegaan
Vol dromen, vol met wensen
Aan het begin van hun bestaan
Nog jong en onervaren
Roekeloos achter het stuur
De rust niet kunnen bewaren
In hun laatste levensuur
Om te bewijzen dat je lef hebt
Je laten gelden als de man
Die voor zijn vrienden opschept
Dat hij nog wat harder kan
Plots is er geen controle
Een slip, een boom, een heg
Wat rest is slechts dit bloemstuk
Mistroostig langs de weg