De terreur van het ochtendhumeur
Gespannen kijkt zij naar de deur
die geopend wordt door het ochtendhumeur
Het gezicht doordrenkt met chagrijn,
dat gewassen lijkt met schoonmaakazijn,
is goed op dreef met bekritiseren
en alles op haar af te reageren
Ze weet het al, negeert zijn woorden van zuur
verstopt haar vrolijkheid 't eerste uur
kruipt veilig in haar onzichtbaar cocon
tot verdwenen is als sneeuw voor de zon
de dagelijkse bui van zwartgalligheid
altijd opgevolgd door een gezicht vol spijt
Geplaatst in de categorie: individu