inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 31.960):

Vervlogen geest

Rechtopzittend in je stoel
Je ogen kijken, maar geen doel
Er is geen liefde en geen haat
Je bent niet blij en ook niet kwaad

Ver, heel ver weg ben je verdwenen
Je geest is vervlogen met de tijd
Er staan mensen bij jou te wenen
Maar die emotie ben je kwijt

En ver, heel ver weg is het fijn
Het is er zo heerlijk toeven
Je stapte zomaar in die trein
En niets zal jou bedroeven

Je lichaam werkt wel door
Eten in en ook weer uit
Maar je weet van voor
niet hoe je achter ruikt

Want je bent definitief gegaan
Je lichaam wou niet mee
Je bent niet stil blijven staan
Maar gaan drijven op de zee

Was de pijn teveel om hier te blijven?
Was het verdriet te verdrietig
Teveel mensen die je hoorde kijven?
Ik voel me naast je nietig

En ik praat en glimlach
Ik sla een vest om je koude leden
Ik streel even je handen zacht
En wou even dat ik mee was gegleden...

Schrijver: Knor, 17 september 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 620

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Maria Voerman
Datum:
21 september 2010
Email:
l.voerman1home.nl
Heel mooi gedicht. Prachtig neergezet!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)