Hartenkreten

hartenkreet (nr. 32.945):

bewaarheid.

Het madeliefje dat jij plukt,
Op een zachte lente morgen.
Zal uiteindelijk zijn laatste blaadje,
Laten vallen uit het borrelglaasje waarin het staat.

Zo ook zal langzaam het vlees,
Verdwijnen van jouw botten.
Al liggend in je kist,
Met mensen erboven denkend aan jou.

Een mens een madeliefje.
Zij de blaadjes, wij het vlees.
Een in leven een in ziel,
Zoals beide er geweest.