NACHTELIJKE TRANEN
Het is doodstil in de donkere nacht
en ‘t stil wordt door geen verstoord
Ik lig in mijn bed en huil heel zacht
opdat niemand mijn schreien hoort
Het is doodstil onder grauwe lucht
die stilte vreet heimwee in mijn hart
Niemand ziet dat ik voor mij vlucht
en mij verberg achter bergen smart
Het is doodstil als het vèr drie slaat
die stilte treedt almaar nader tot mij
Net of zij wenst dat ik het leven laat
en geleidelijk wegglijd in ’t doodtij
Het is doodstil in de donkere nacht
en het stil wordt door mij verstoord
Geen mens merkt dat ik leven tracht
en daarbij mijn innerlijk..vermoord
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl/
Schrijver: Ton Rijkers, 8 maart 2011
Geplaatst in de categorie: verdriet