Hartenkreten

hartenkreet (nr. 34.131):

Tijd

Wij leven in de stroom van de tijd,
als een nevel die verschijnt
en morgen weer verdwijnt.
Het heden wordt verleden.

Tijd is ontzagwekkend,
voorwaarts, altijd raast hij voort.
Nimmer staat hij stil
is al voorbij als je dit hoort.

Vandaag wordt morgen, overmorgen,
ons leven spoedt ten eind.
Wij plakken slechts wat etiketten,
willen dat het blijft.

Het einde: van een jaar,
een eeuw, aan oorlog en aan pijn,
een stip in onze levenslijn,
herinneringen zijn het maar.

Toch is er iets wat wel beklijft,
iets wat alles overwint,
steeds weer opnieuw begint,
liefde is het die overblijft.

Zij overwint zelfs tijd,
geeft allen hoop op eeuwigheid.