De dood en de meid
Het is je tijd
Zei de dood tot de meid
Laat je nu gaan je hebt
Geen recht meer van bestaan
Maar zij, wulps jong en mooi
Gaf zich niet zo maar ten prooi
Ze had wel erger mee gemaakt
Werkte immers als een lichtekooi
De dood een onbetalende agressieve klant
Trok naakt ongenaakbaar aan haar hand
Mee zal je gaan jij hoer, vunzige ‘Slet’
Ik heb behoefte aan een lekker ding in mijn bed
De moraal in dit gedicht
Wees alert op uw tijd
De dood is onbetrouwbaar
Leeftijd onbelangrijk als het maar vrijt.
Zie ook: http://www.ivangrud.nl/
Schrijver: Ivan Grud, 4 juni 2011
Geplaatst in de categorie: moraal