inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 34.465):

Vermist

Steeds weer kruisten onze wegen
Overal, ongepland, kwamen we elkaar tegen.

Ondanks veel tegenspoed, samen toch weer moed
't Verzachtte leed en zielepijn, zo was het goed.

Je stemmetje fluistert in mijn hart: kom naar me toe
Kalm aan, Jan, je weet dat ik dat doe!

Gedetineerd of erger, mijn vriend blijf je, ook na dit aardse leven
Ik ben onderweg, al moest ik er mijn leven voor geven!

Schrijver: sweetje, 7 juni 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 530

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Maria Voerman
Datum:
12 juni 2011
Email:
l.voerman1home.nl
Heel mooi ontroerend geschreven gedicht Kristine.
Naam:
Fari HS
Datum:
8 juni 2011
Met tranen je mooi gedicht gelezen en herlezen. Heel mooi kan je met je zuivere gevoelens je lezers aanraken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)