Vermist
Steeds weer kruisten onze wegen
Overal, ongepland, kwamen we elkaar tegen.
Ondanks veel tegenspoed, samen toch weer moed
't Verzachtte leed en zielepijn, zo was het goed.
Je stemmetje fluistert in mijn hart: kom naar me toe
Kalm aan, Jan, je weet dat ik dat doe!
Gedetineerd of erger, mijn vriend blijf je, ook na dit aardse leven
Ik ben onderweg, al moest ik er mijn leven voor geven!
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid