vrij
Ik voel me zo gevangen,
Tussen alles en iedereen
Voel ik dat ik nergens bij hoor,
Ben ik zo alleen
Balancerend op het randje
Voel ik me pas echt bevrijd
Hoef ik nergens aan te denken
Heb ik geen besef van tijd
Nergens hoef ik aan te denken
Voor me staat de dood, achter me het leven
Met niets dan stilte om me heen,
Ben ik bevrijd voor even.
Een stap terug, of toch vooruit,
Ik ben het die mag kiezen
En daarom zal ik altijd teruggaan,
Om mezelf niet te verliezen
Even ben ik vrij,
Even ben ik niet gevangen
Zwevend door de tijd,
Daar zal ik altijd naar verlangen.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid