Melancholie

Melancholie... ze wordt groter.
Herinneringen sterker...soms!
Onzichtbaar heimwee glijdt, klimt
door mijn nachtelijk duister.
Tranen stromen als douwdruppels
naar ruimstes kil gevuld met bitterheid
tot in de kelders van mijn ziel!
Alsof tijd onbestaand is
dwaal ik in gedachten,
door de sterren-loze nacht.
Maar in mijn dromen klein of groot
kom ik je steeds weer tegen!
Slaap wel mijn zoon,
zweef op de wind, de zon voorbij!
Als ik nog droom...
Droom jij dan even mee...
Met mij.

Schrijver: Berckmoes R., 23 augustus 2011

rita.berckmoeshotmail.com

melancholie zoon droom

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 13 stemmen 427