OVER PESTEN
Ze was alleen in die donkere nacht
in diepe stilte die om te snijden was
Ze bestreed de tranen uit alle macht
morgen wachtte opnieuw haar klas
Ze leed alleen in de eenzame nacht
toen pijn voorbijtrok aan haar geest
Men had haar na school opgewacht
en haar uren getreiterd als een beest
Ze was wanhopig deze lange nacht
en raadde alsmaar naar ‘t waarom
Tranen wonnen het en gleden zacht
want ze was toch nergens welkom
Ze weende heel die donkere nacht
waarbij de maan niet schijnen wou
Wie had dan ooit ’t pesten bedacht
en waarom kreeg die geen berouw
Ze was alleen in die donkere nacht
in diepe stilte die om te snijden was
Ach waarom ontbeerde zij de kracht
om terug te vechten tegen haar klas
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl/
Schrijver: Ton Rijkers, 2 september 2011
Geplaatst in de categorie: pesten