Hartenkreten

hartenkreet (nr. 35.375):

over leven

het is jaren geleden dat ze me vertelde
van de duisternis die in haar huisde
de littekens ziet alleen zij ´s morgens in de spiegel
de angst die ze kende bestaat nog steeds

al is het nu meer een volgzaam beest….therapie
daar geloofde ze niet in en de jaren gaan nu
bij haar tellen dus dat heeft ook nauwelijks nog zin
haar leven zou er niet meer door veranderen

haar verhaal schijnt van geen belang meer te
zijn. ze raakte gewend aan het meezeulen van
haar leed. Als ik haar spreek zie ik dat het wel
zijn tol heeft geëist en wat het met haar deed

verdriet heeft haar gezicht oud geëtst daar kan ze niet omheen

ze is er niet sterker uitgekomen ook niet gelukkiger
zeg haar…alles komt wel weer goed

je zet vraagtekens ….??? Maar dat zeg je niet