Mijn God
Mijn God, bent u er nog?
Vannacht
heb ik in alle stilte
geschreeuwd, gekermd
en gevoelsmatig
tegen U aangeschopt
met alle kracht die in me was
Niemand
die me hoorde of me zag
ik was alleen, met mijn onmacht
mijn intense verdriet
Is er dan echt niemand
die mijn hulpeloosheid ziet?
Radeloos
omdat mijn partner
langzaam maar zeker
sinds enkele jaren gelee
van me wegglijdt, beetje bij beetje
mijn God, hoe moet ik daarin mee?
Help me!
om hem in z’n waarde te laten
ook als hij me kwetst
in het diepst van mijn hart
mijn God, geen mens kan begrijpen
hoezeer ik gebukt ga, overmand wordt door smart.
Mijn God
als u me nog ziet
en me wilt helpen
geef me dan een teken
een klein warm gebaar van een medemens
waardoor ik mag voelen, dat u er toch nog voor me bent.
Begrip,
een heel klein beetje maar
ook al begrijpen mensen niet wat het is
om te moeten leven naast een partner
die naast je leeft,
maar niet meer dezelfde is.
Geplaatst in de categorie: verdriet
Mijn God
649
Geef je reactie op deze inzending:
Toen mijn zusje doodging, wist ik niet waar ik kruipen moest, heb daar een gedicht over geschreven Plótseling, maar heb later ook mijn versie van Hallelujah op gedichten.nl kwijt gekund.
God heeft een plan met ons...Hij laat niet af van ons en Zijn Liefde kent geen grenzen, ook al staan wij daar soms ver van, Hij niet van ons!