HARTELOOS MOOI
Toen de eerste regendruppels daalden
zuchtte ik gelijk het dorre lover, zacht
Wat had mij toch naar hier gehaald en
waarom trotseerde ik die zwarte nacht
Verre klonk het krijsend schril geluid
van een onheilspellend nachtelijk dier
Koude rillingen roerden stil mijn huid
ik huilde om haar, reeds drie kwartier
Grauwe wolken dekten verre de maan
eenzaam scheen hij als ik in het zwart
Waarom dan toch was zij heengegaan
en waarom weende dan toch mijn hart
Toen eindelijk die laatste druppel viel
ademde de nacht enkel maar doodstil
Een prachtig meisje ben je, zonder ziel
jammer dat ik nu net..jou zo graag wil
30-10-2011
Ton Rijkers
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 30 oktober 2011
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid