de Schelf
Nog een schrijver,
wie zit daarop te wachten?
'O, keurig geordend hier',
mijn eerste gedachten.
'Wat zal ik het eerste of het laatste lezen?
Van hartverscheurd en zielsverlicht,
de buurman?'
Inmiddels doof en blind voor 's werelds schoten,
het nieuws in gebarentaal wat laat gevolgd
met mijn munitie in de lader
een gebedje voor die twee op de 'Schelf' gedaan,
het slachtoffer en de dader.
Op de keukenkast mijn heiligdom,
twee gekleurde levenslichten.
Een engel tussen ze in.
Zo stonden we met ons vijven
een moment in Vrede met het Al.
Hoest mezelf terug naar de tegelvloer
en in de eerste tel vurend vanuit eigen dienstpistool
met "iedereen zal nu wel denken....."
Ja, allereerst op U.
Met mijn broek en geslachtsdeel op de hielen
bekeek ik de schade door de ogen van het Gezag
en dacht,...! Die neem ik terug, inclusief het inlegkruis.'
'Hier sta ik dan.'
Van humor gelukkig niet ontbloot,
het Aldaar,
ons op het nippertje daarmee nog net niet dood
en laat mijn water lopen.
Geplaatst in de categorie: wereld