Schaduw
Het is geen ramp
dat ik mij aan het verleden vastklamp
ik omarm de gedachten van toen
ik verwarm me aan de schaduw van jouw zoen
het is geen ramp
dat ik onvoorstelbaar veel aan je denk
ik ben nooit meer eenzaam
door de schaduw van je lichaam
jouw schaduw volgt mij in het vage licht van mijn lamp
maar ook in het volle licht van de zon
en zelfs in een ijskoude nacht weet ik wat ik kan doen,
mij verwarmen aan de schaduw van jouw zoen.
Zie ook: http://www.literairdichter.nl
Schrijver: Alexander Peters, 26 december 2011
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid